Deze site met een eerbetoon aan Wil den Hollander is een particulier initiatief van Annejos Wafelbakker. Het is een educatieve site zonder commerciële doeleinden.
Hoe het zo gekomen is
Onze moeder had een boekenkast met daarin alle boeken van Wil den Hollander-Bronder. Toen zij in 2012 overleed, trof ik alle negen boeken keurig op een rijtje aan. Ik heb de boeken ingepakt in een doos, meegenomen naar huis en op zolder gezet zonder er verder naar om te kijken. Ik kende als kind alleen de buitenkant van de boeken, de titels op de rug van de boeken: En de boer hij ploegde voort, Volwassen mensen huilen niet, De trein die nooit meer stopt. Ik ben dan met deze boeken opgegroeid maar ik had er nog nooit één gelezen.
Op 11 maart 2015 is het 100 jaar geleden is dat Willemina Bronder is geboren. Het is in dat jaar dat ik – min of meer door toevallig- de doos op zolder open en het eerste boek begin te lezen. Ik ben gegrepen vanaf de eerste bladzijde. Een paar maanden later sla ik het negende boek dicht, met tranen in mijn ogen. Ik ben diep geraakt door het tragische lot van de schrijfster en haar gezin.
Het is de start van een persoonlijke zoektocht die begint met het bezoeken van een aantal websites over Wil den Hollander. Ik blijk niet de enige te zijn die zoekt want ik kom meerdere websites tegen met foto’s, verhalen en brieven van Wil den Hollander. Herinneringen van lezers en lezeressen.
“Wat is er toch gebeurd met de TV-serie Boerin in Frankrijk?” Het is een vraag die op verschillende websites telkens terug komt.
De afleveringen van Boerin in Frankrijk blijken net als de afleveringen van de TV-serie Ja Zuster Nee Zuster verloren gegaan te zijn. Wel is een aantal fragmenten bewaard gebleven.
De volgende stap in mijn zoektocht wordt dus een bezoek aan het Nederlands Instituut voor Beeld en Geluid in Hilversum.
Als ik daar – in het archief, zittend achter een computer – op de naam Wil den Hollander zoek, komen tientallen foto’s van een “onbekende” TV-serie naar voren: het blijken zwart/wit- en kleurendia’s te zijn, gemaakt voor en tijdens de opnames van de TV-serie Boerin in Frankrijk in 1973.
Verder tref ik tot mijn grote vreugde onverwacht een aantal televisie- en radio-interviews aan met Wil den Hollander. Deze blijken alleen in het Instituut zelf op te vragen en zijn niet voor het grote publiek toegankelijk.
Dit roept bij mij de vraag op:
Hoe zou het zijn als deze interviews openbaar zouden worden voor het grote publiek, voor alle lezers in binnen- en buitenland? Als eerbetoon aan de schrijfster?
Deze gedachte laat me niet los. Het wordt een nieuwe zoektocht en nu naar de rechten van de interviews. Ik heb meermaals contact met KRO-NCRV die de interviews heeft uitgezonden en het Nederlands Instituut voor Beeld en Geluid dat de interviews en foto’s heeft gedigitaliseerd en in een schatkamer bewaart.
Uiteindelijk komt er witte rook en geeft de KRO-NCRV aan het een “sympathiek initiatief” te vinden. Ik krijg wel een aantal strenge eisen om het materiaal te mogen gebruiken. Zo mag de website geen commercieel doel hebben en moet dit en een aantal andere zaken expliciet vermeld worden. Zie ook bij Copyright op deze site.
In afwachting van de overeenkomst waarin de rechten tot gebruik worden vastgelegd, schrijf ik de eerste tekst voor de nieuwe website die als titel krijgt: Ode aan Wil den Hollander.